อะไรอีกนักหนากับชีวิตการทำงาน กับโลกของความวุ่นวายในเมืองหลวง
ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ความอ่อนแอ ความท้อแท้ อ้างว่าง มืดหม่น ฝนตก แดดร้อน
หลายๆครั้งที่ฉัน ตั้งคำถามกับตัวเอง ตั้งแต่ชีวิตการเรียน ว่า ?
ฉันจะเรียนอะไรดี ฉันจะไปสมัครที่ไหน ฉันชอบอะไร และอื่นๆอีกมากมาย
แต่สุดท้ายที่ฉันเลือกเรียนมัน และยังคงใช้วิชาที่เรียนมาสร้างรายได้
ซึ่งบางครั้งฉันก็ไม่แน่ใจนักหรอกว่า ไอ้เจ้ารายได้นั้น!!! ชอบมั๊ย ฉันก็ตอบไม่ได้
แต่มาวันนี้....ที่ฉันต้องกลับไปทบทวนว่า งานที่ฉันทำอยู่นั้นฉันมีความสุขมั๊ย?ซึ่งบางทีที่ฉันกำลังนั่งพิมพ์อยู่ ฉัยเองก็ยังไม่รู้เลยว่า อนาคตฉันจะเป็นอย่างไร ?
ดูตัวฉันสิ อายุก็เยอะแล้วยังไม่รู้เลยว่า ตัวเองชอบอะไร? (น่าขำ)
สุดท้ายของการทำงานของฉัน อีกไม่นานฉันจะยื่นใบลาออก เพื่อที่จะฝากชีวิตไว้กับองค์กรใหม่ๆ เรียนรู้งานในที่ใหม่ๆ สังคมใหม่ๆตอนนี้ที่ฉันทำได้คือ มั่นหาความรู้ให้แก่ตัวเอง
ฉันต้องการอะไร? ฉันต้องการรายได้ที่ดี สวัสดิการที่ดี ความมั่นคงในงาน โอกาสเติบโต ความปลอดภัยในชีวิต ฉันต้องก้าวหน้าน่ะ (บอกตัวเอง)
และถึงฉันจะไม่มีงานที่ดี ฉันก็ต้องหาเงินให้ได้เยอะๆ ด้วยความุ่งมั่นว่าสักวัน ฉันจะมีเงินล้าน ได้สัมผัสเงินเป็นล้าน เงินฉัน เงินฉัน (มีเงินเป็นล้าน...ฉันต้องทำได้)
เฉพาะนั่นคือ สิ่งที่ฉันได้วางแผนไว้ในอนาคต ถ้าฉันหาเงินได้ ฉันก็จะเลี้ยงครอบครัวให้ดีได้
ฉันคือคนที่ถูกเลือกให้เป็นเสาหลักของครอบครัว ฉันต้องสู้ ผ่านมันไปให้ได้
ฉันไม่ยอมแพ้ ฉันไม่หยุดแสวงหาความรู้ ฉันจะไม่ท้อแท้ นั่นล่ะคือ ความคิด ความฝัน อนาคต