ไดอารี่...คราวที่ต้องคิดถึงอนาคต?

อะไรอีกนักหนากับชีวิตการทำงาน กับโลกของความวุ่นวายในเมืองหลวง
ความเหน็ดเหนื่อยเมื่อยล้า ความอ่อนแอ ความท้อแท้ อ้างว่าง มืดหม่น ฝนตก แดดร้อน
หลายๆครั้งที่ฉัน ตั้งคำถามกับตัวเอง ตั้งแต่ชีวิตการเรียน ว่า ?

ฉันจะเรียนอะไรดี ฉันจะไปสมัครที่ไหน ฉันชอบอะไร และอื่นๆอีกมากมาย
แต่สุดท้ายที่ฉันเลือกเรียนมัน และยังคงใช้วิชาที่เรียนมาสร้างรายได้
ซึ่งบางครั้งฉันก็ไม่แน่ใจนักหรอกว่า ไอ้เจ้ารายได้นั้น!!! ชอบมั๊ย ฉันก็ตอบไม่ได้

แต่มาวันนี้....ที่ฉันต้องกลับไปทบทวนว่า งานที่ฉันทำอยู่นั้นฉันมีความสุขมั๊ย?ซึ่งบางทีที่ฉันกำลังนั่งพิมพ์อยู่ ฉัยเองก็ยังไม่รู้เลยว่า อนาคตฉันจะเป็นอย่างไร ? 

ผิวกายฉันจะขาวด้วยวิธีการอาบน้ำ(ตอนบทสรุป)

หลังที่เรากำลังทดลองใช้สบูกลูต้ามาหลายวัน เกือบจะหมดแล้วด้วยยย ผลลัพธ์?

เป็นที่รู้และเข้าใจพื้นฐานของความขาวอยู่แล้วว่า ใช้สบู่อย่างเดียวคงไม่พอสำหรับความขาว

ดังนั้น ขอสรุปสั้นว่า "ไม่ได้ขาวขึ้น"

ย้ำน่ะค่ะ สบู่กลูต้าที่หลายๆคนกำลังคลั่งอยู่นั่น ไม่ได้มีส่วนช่วยให้ขาวขึ้นจริง 

หากแต่ความขาวนั้น เกิดจากจิตที่มโนไปเองว่า ขาวขึ้นน่ะ ใสขึ้นน่ะ

ซึ่งจริงๆความขาวกระจ่างใสของผิวเรา มันจะมาจากด้านใน โดยต้องรับประทานอาหารที่มีประโยชน์ ผัก และผลไม้ ที่จำพวกมีวิตามิน ซีผสมอยู่ยิ่งดี

การใช้ครีมกันแดดที่มีค่าเหมาะสม (คลิ๊กอ่าน)